به گزارش خبرنگار مهر، متن زیر یادداشتی است که حجت الاسلام علی نصیری رئیس مؤسسه معارف وحی و خرد و استاد حوزه و دانشگاه در مورد قرآن کریم نوشته است:

قرآن را باید تنها نامه پاک و پیراسته خداوند به بشریت دانست که خداوند در آن با زبانی دلنشین و جذاب و با پیامی از سر مهر و منطق با بندگان خود به گفتگو پرداخته و روشنی و تاریکی، هدایت و ضلالت را در آن باز شناسانده و هر چه آن چه زمینه سعادت آدمیان را فراهم آورده یا باعث نگون‏ساری آنان می‌شود را تبیین کرده است.

کتابی از ناحیه خداوندی که همه هستی و انسان را آفریده و به تمام زوایای آشکار و پنهان عالم خبر دارد و به نیکی می‌داند که رخنه‌های وجود آدمیان در کجاست و آنان از چه زمینه‌ها و بسترها آسیب می‌بینند و در ورطه هلاکت گرفتار می‌شوند.

قرآن را از این جهت می‌توان به بروشوری تشبیه کرد که کمپانی‌های مختلف به هنگام عرضه کالاهای تولید شده خود در اختیار مصرف کنندگان قرار می‌دهند و تأکید می‌کنند که لازم است پیش از استفاده و گشودن آن کالا، آن بروشور مطالعه شود.

در چنین بروشوری که در حقیقت می‌توان آن را کتابچه راهنمای استفاده بهینه از هر کالا نامید، آسیب‌های آن کالا تذکر داده می‌شود؛ نظیر آن که گفته می‌شود این دستگاه در برابر نور مستقیم خورشید، حرارت، زمین ناصاف، آب و هر گونه مایعات، فراز و فرو جریان برق آسیب پذیر است. نیز قطعات دستگاه به تفکیک معرفی می‌شود، عمر مفید دستگاه و بازه زمانی ضمانت آن کمپانی و در کنار همه اینها چگونگی استفاده از آن تبیین می‌گردد.

پیداست هر چه آن کالا پیچیده‌تر باشد، بروشور حجیم‌تر و مباحث مطرح شده در آن دقیق‌تر می‌شود تا جایی که گاه تذکر داده می‌شود دستگاه بدون حضور کارشناس مربوط باز نشود.

باری، انسان برترین و پیچیده‌ترین کالای کمپانی آفرینش الهی است که حقیقت او پس از گذار هزاران سال از تاریخ ظهور انسان، بر همگان پنهان مانده و به تصریح قرآن از جمله اسراری است که برای آدمیان دست یافتنی نیست.

قرآن کتابی مهجور میان ما مسلمانان

اهمیت وجود قرآن در دوران ما زمانی آشکار می‌شود که دریابیم جهان گسترده‌ترین تحولات در عرصه علم و دین را تجربه می‌کند. در عرصه علم بسیاری به‬ ‏درستی عصر ما را عصر انفجار اطلاعات می‌نامند؛ دورانی که مرزها و فاصله‌های طولانی جغرافیایی با کمک ابزارهایی همچون ماهواره و اینترنت به حداقل ممکن کاهش یافته و جهان پهناور دیروز به دهکده و بلکه به تعبیر دیگر اندیشوران به خانه ‏ای جهانی تبدیل شده است.

چنان که به اذعان عموم صاحب‏نظران، عصر ما را باید دوران بازگشت به دین و معنویت دانست.؛ زیرا همگان نیک به خاطر دارند که جهان پس از دوران رنسانس و ظهور مدرنیته و با تفوق علم و تجربه با موجی از خدا گریزی روبرو شد و مکاتبی همچون مارکسیسم، اومانیسم و پوزیتیویسم با تمام توان به جنگ ادیان الهی آمدند و در کنار انکار همه مظاهر متافیزیک، دین را افیون ملت‌ها دانستند و نزدیک به چهار سده بر طبل کفر نواخته و پرچم الحاد را بر بام برخی از کشورها برافراشتند.

اما اینک در سایه لطف بیکران الهی، عموم تفکرات الحادی از رونق افتاده و شماری از آنها به تاریخ سپرده شدند و جهان، بازگشت به دین و اخلاق را تجربه می‌کند. تأثیر بازگشت به خدا، اخلاق و معنویت را حتی در ده‌ها فیلمی که هالیوود تولید می‌کند، می‌توان مشاهده کرد به گونه‌ای که امروزه معنویت و معناگرایی را از شاخصه‌های سینمای امروز می‌شمارند و آموزه‌هایی همچون حیات پس از مرگ، حیات برزخی، امکان اِخبار از غیب، ارتباط زندگان با مردگان و به عکس، در این نوع از فیلم‌ها مورد تاکید قرار می‌گیرد.

اقبال روز افزون مردم به مراکز پرستش اعم از مسجد، کلیسا، کنیسه و معبد و نیز ظهور معنویت‌های نوگرا که البته با آفاتی روبرو هستند، همگی از موج خداگروی و آخرت باوری در میان جهانیان حکایت دارد. باری، انسان امروز تشنه حقیقت و معنویت است، با این حال نمی‌داند که کشتی ایمان و باور خود را در ساحل کدام دین و آئین پهلو زند. از این جا می‌توان به اهمیت قرآن به عنوان تنها کتاب آسمانی دست نخورده پی برد که می‌تواند اسلام به عنوان کامل‌ترین دین در میان دوازده دین زنده کنونی دنیا به جهانیان معرفی کند.

با وجود برخورداری قرآن از جایگاه رفیع هدایت آدمیان، این کتاب همان گونه که خود اعلام کرده حتی در میان مسلمانان مهجور است و عموماً از آن به هنگام ازدواج، خرید خانه و بر سر گور مردگان برای تبرّک و تیمن بهره می‌گیرند.

مردم از این جهت بسان بندگانی می‌مانند که نامه مولای خود را بر بالای طاقچه‬ ‏ای گذاشته و هر روز در برابر آن کرنش کرده و آن‌را می‌بوسند، در حالی که در آن اعلام شده که آنان آزاداند و آنان به خود زحمت گشودن آن را نمی‌دهند تا خود را از یوغ بندگی آزاد کنند.